Chapter 34

  Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha: 

  "Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin! 

  Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet. 

  Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë. 

  Sepse Jobi ka thënë: "Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time. 

  A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat". 

  Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin, 

  që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij? 

  Sepse ka thënë: "Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia". 

  Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit! 

  Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij. 

  Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë. 

  Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën? 

  Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij, 

  çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur. 

  Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them. 

  A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin? 

  Ai që i thotë një mbreti: "Je për t`u përbuzur" dhe princave: "Jeni të këqij". 

  Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij. 

  Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu. 

  Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij. 

  Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij. 

  Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij. 

  Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre. 

  Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen; 

  i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve, 

  sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij, 

  deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve. 

  Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm, 

  për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe? 

  Dikush mund t`i thotë Perëndisë: "Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen; 

  tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më"? 

  A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di. 

  Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë: 

  "Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri". 

  Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij, 

  sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë".