| Chapter 3 |
1 | rex Darius fecit cenam magnam omnibus vernaculis suis et omnibus magistratibus Mediae et Persis |
2 | et omnibus purpuratis et praetoribus et consulibus et praefectis sub illo, ab India usque Aethiopiam centum viginti septem provinciis. |
3 | et cum manducassent et bibissent et satiati revertebantur, tunc Darius rex ascendit in cubiculo suo et dormivit et expergefactu |
4 | tunc illi tres iuvenes, corporis custodes qui custodiebant corpus regis, dixerunt alter altero: |
5 | dicamus unusquisque nostrum sermonem, qui praecellat; et cuiuscumque apparuerit sermo sapientior alterius, dabit illi Darius rex dona magna et epinicia magna, |
6 | purpura cooperiri et in auro bibere et super aurum dormire et currum aureo freno et cidarim byssinam et torquem circa collum, |
7 | et secundo loco sedebit a Dario propter sapientiam suam et cognatus Darii vocabitur. |
8 | tunc scribentes singuli suum verbum signaverunt et posuerunt subtus cervical Darii regis. |
9 | et dixerunt: cum surrexerit rex, dabunt illi scripta sua; et quodcumque iudicaverit rex et tres magistratus Persidis, quoniam verbum eius sapientius est, ipsi dabitur victoria sicut scriptum est. |
10 | unus scripsit: fortius est vinum. |
11 | alius scripsit: fortior est rex. |
12 | tertius autem scripsit: fortiores sunt mulieres, super omnia autem vincit veritas. |
13 | et cum surrexisset rex, acceperunt scripta sua et dederunt illi et legit. |
14 | et mittens vocavit omnes magistratus Persarum et Medorum et purpuratos et praetores et praefectos. |
15 | et sederunt in consilio et lecta sunt scripta coram ipsis. |
16 | et dixit: vocate adulescentes, et ipsi indicabunt verba sua, et vocati sunt et introierunt. |
17 | et dixit illis: indicate nobis de his quae scripta sunt. et coepit prior, qui dixerat de fortitudine vini, |
18 | et dixit: viri, quam praevalet vinum! omnibus hominibus qui bibunt illud seducit mentem. |
19 | itemque regis et orfani facit mentem unam, item servi ac liberi, pauperis et divitis. |
20 | et omnem mentem convertit in securitatem et iucunditatem, et non meminit omnem tristitiam et debitum. |
21 | et omnia praecordia facit honesta, et non meminit regem nec magistratum, et omnia per talenta facit loqui. |
22 | et non meminerunt cum biberint amicitiam nec fraternitatem, sed post non multum sumunt gladios. |
23 | et cum a vino merserint et surrexerint, non meminerunt quae gesserunt. |
24 | o viri, non praecellit vinum quod sic cogit facere? et tacuit hoc dicto. |