| Chapter 5 |
1 | "Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t`i drejtohesh? |
2 | Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë. |
3 | E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij. |
4 | Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t`i mbrojë. |
5 | I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij. |
6 | Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka; |
7 | por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t`u ngjitur lart. |
8 | Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t`i besoja çështjen time, |
9 | atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta, |
10 | që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat; |
11 | që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë. |
12 | I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre; |
13 | i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym. |
14 | Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë; |
15 | por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre. |
16 | Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij. |
17 | Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit; |
18 | sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë. |
19 | Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë. |
20 | Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës. |
21 | Do t`i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi. |
22 | Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut; |
23 | sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty. |
24 | Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë. |
25 | Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave. |
26 | Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh. |
27 | Ja ç`kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito". |